Selam üzerinize olsun.

Dünyaya insan tek başına geliyor. Az yaşıyor, çok yaşıyor ve dünyadan tek başına gidiyor.  “Dünyada bir garip veya yolcu gibi ol!” [1]. Her insanın yol hikayesi farklı farklı.  “Gelimli gidimli dünya, Ahiri ölümlü dünya.”[2].da. İnsana Yaradan’ımız sorumluluk vermiş. İşledikleri hayır, şer, kusur, hata, iyilik ve kötülüklerin hesabını yolun sonunda verecektir.” Kitabını oku! Bugün sana hesap sorucu olarak kendi nefsin yeter.”[3].

Son depremle ölüm insanları gece ansızın uykuda yakaladı. Binlerce insanımızın evleri mezarları oldu. Bu yaşadığımız olaydan ibret ve ders almalıyız. Bizler de yolun sonuna gelmeden kendimizi hesaba çekip geçmişimizle hesaplaşmalı ve vicdan muhasebesi yapmalıyız. Kendimizle yüzleşmeliyiz. Kişinin kendi kusur, hata ve günahları ile yüzleşmesi kolay değildir. İnsan çoğu zaman kendi nefsine yan çıkar. Kendi kusurlarını ve hatalarını görmez, başkalarını eleştirir. “Kendi gözündeki merteği görmez başkasının gözünde saman çöpü arar.”  Her yanlışına bir kılıf bulup kendini avutur.

Başımızı iki elimizin arasına alıp düşünelim. Hayatımızı yeniden düzenleyelim. Emanetimizi sahibine teslim etmeden önce bizde hakkı olan insanlarla helalleşelim, Rabbimizin de tevbe kapısını daima açık tuttuğunu bilelim.

” … Ey Rabbimiz! Senin rahmet ve ilmin her şeyi kuşatmıştır. O halde tevbe eden ve senin yoluna gidenleri bağışla, onları cehennem azabından koru! (Derler).”[4].