Allah selamet versin, tanıdığım Cezayirli bir entelektüel vardı. Raşid b. İsa. Müthiş bir birikime, engin bir tecrübeye sahipti. Feleğin çemberinden geçmiş biriydi. Fransızlara karşı verdikleri kurtuluş savaşını, ondan sonra gelen yerli yönetimleri, bu yerli yönetimlerin yaşattıkları hayal kırıklıklarını, Fransızları aratmayan baskılarını görüp geçirmişti. Hayatı tam bir arayış içinde geçmişti denebilir. Arap milliyetçiliği, Nasırcılık, batıcı sol-sosyalist fikirler ve neticesinde Paris'te sürgün hayatı... Hep bu arayışın konaklarıydı. İran İslam devrimi olunca batıdaki arayışlarının neticesiz olduğunu fark etmiş, bir umut, İran devrimini desteklemiş ve Ali Şeriati gibi devrimci entelektüellerin eserlerini okumakla arayışını sürdürmüştü. İran tecrübesinde aradığını bulamamış olacaktı ki son on beş yılda Türkiye'yi mesken tutmuştu. Sık sık gelir ve uzun süre kalırdı.

Kendisini İslam kütüphanesinde tanıdım ve derin sohbetlerinin müdavimi oldum. Türkiye'deki yirmi küsur yıllık değişime büyük önem atfediyordu. Aradığını bulma hususunda büyük bir umut yeşermişti içinde. Yaşı da epey ilerlemişti. Bir hemşerisinden, hala hayatta olduğunu öğrendim geçenlerde. Son günlerini Cezayir'de geçiriyormuş. Allah afiyet versin, mağribin bu zihni cevval evladına. Umarım arayışı, en azından düşünce bazında son bulmuştur.