Gazze’de yaşamak, güneşin doğuşunu beklemek de akşam güneşin batmasına tahammül etmek de zor. Nereden ne geleceği belli olmayan insanlık, merhamet ve vicdan bilmeyen zalimler Gazze’de insanlıklarından çıkmış dünya huzurunu, barışını, yaşamasını bozan zaman zaman insanların yuvalarında genelde de gece yapılan saldırılarda yuvaları başlarına yıkıldığında yüzleri, ağzı toz toprak çığlık çığlığa ağlayan yavruların gözyaşları yüzünü kaplayan tozların arasından süzülerek yukarıdan aşağıya akıyor. Kimi annesine kimi babasına ya da kardeş kardeşe sımsıkı sarılıp hem titriyor hem de Allah’a yalvarıyor.
‘Allah’ım dayanamıyoruz bize yardım eyle, bizim evlerimiz yıkılırken ağlarken babam elini açar zalimlerin zulmünden kafirlerin zulmünden sana sığınıyoruz bize yardım eyle.’
Baba ‘Allah’ım ölüm gözyaşı çığlıkları çaresizken direnemiyoruz. Tükeniyoruz, imtihanımızı mağlubiyete çevirmeden Fatih’in torunlarını, Osmanlı’nın kahramanlarını, senin ordularını bekliyoruz.
Bir gün İstanbul’u fetheden atalarımızın torunlarını tekbirlerle dualarla zafer sevinci ile yollarını bekliyoruz. Zalimlerin, emperyalistlerin zulümlerine son verecek insanlığın kurtarıcı İstanbul’u fethettiği gibi kahramanların fetih müjdeleri ile yolunu bekliyoruz. Her namazda ne zaman saldırılarla başımıza zulüm, çile yok olmadan ya bize yardım eyle ya zafer ordularını şehit olmaya koşan, zulme dur diyen ya gazi ya şehit olmaya karar vermiş kardeşlerimize güç ver kuvvet ver. Güneşle birlikte mehter marşıyla gökyüzü inlerken karşımızdan senin ordun kapımızı çalan Osmanlı müjdesi ile bizi sevindir Allah’ım ya da senin en sevdiğin şehadeti bize nasip eyle.
Allah’ım dünya yeninden sabah güneşle uyanırken mehter sesiyle, tekbir sesiyle, Allahuekber nidalarıyla ezan sesleriyle senin zaferini bekliyoruz. Sana yalvarıyoruz. İstanbul’dan Anadolu’dan gönderilen yardımlara dua ediyoruz. İnşallah Allah’ım birgün de Osmanlı torunlarıyla zafer duaları ile kucaklaşmayı nasip eyle.
Yüreğim göğsüme sığmıyor. İnşallah artık Gazze’de zaferin heyecanı, müjdesi olur.
Ali İLKBAHAR