Beni yapayalnız bırakalı

Tam üç yıl beş ay oldu

Belki geçer dedim hasretin

Nafile beklemişim meğer

Her geçen yıl, ay, gün…

Yokluğun içimde bir volkan

Büyüdükçe büyüyor

Bunu söndürecek bir çare

Bulamadım canım anam

Diz çöküp mezar taşına

Tülbentini seviyorum

Gözyaşlarımı hissediyor musun

Ben geldim gara Fatmam

Duyuyor musun beni

“Geç kaldın ya” demiyorsun

Hasretini dindirmek nafile

Bak yine geldi anneler günü

Biliyorsun pek önemsemem

Anneler günü doğum günü…

Her gün anneler günü derdim

Lakin yine de ne aldın derdin

Anam benim bugün niye ki

Her zaman alıyoruz yeter ki

Sen dile, evlatların pervane

Ne helal süt emzirmişsin

Be anam, sana öf bile dememek için çırplndık

Ama yetmezmiş anam

Sen çok şeylere layıkmışsın

karlı bir Aralık günü kuş gibi

Uçuverdim be anam,

Babasız büyüttün beş evladı

Ne çileler çektin, içinde

Ne dertlerin vardı, kim bilir

Derdini hiç açmadın anam

Hep içine attın, ser verirdin

Ama sır vermezdin,

Bu huyunla bile cennetliksin

Mezar tahtana sarılı tülbentinde hala kokun var

Ana kucağı gibi  sarılıyorum

Onunla dertleşiyorum

Duyuyor musun anam

Anam sen gittin yaa yalnızım

Yapaylnızım, kalbim boşaldı

Ruhum sanki seninle uçtu

Ara sıra rüyalarımdasın

Bu garip oğlunu unutma

Daha çok gel anam

Sensiz bir hiçim, her geçen yıl

Seni daha çok ama çok

Özlüyorum anam

Hasret bitmiyor, büyüyor

Kavuşunca görüşelim anamm canım anam

Anneler günü anlamsız  değilmiş meğer

Seni düşünmek için bile değer.

Hem ağladım hem yazdım

Hıçkırığımı duyuyor musun

Göz yaşımı hissediyor musun

Orda da “gara amadım”

Diyor musun?