Türkiye toplumu gündelik ortaya çıkan vakalar üzerinden kısır tartışmalar yaparken, her ideolojik ya da dinsel çerçeve kendi sattığı ürünün en iyi olduğu yolundaki iddialarını devam ettirmektedir. Fakat bu ürünleri biraz yoklayınca bize bir sadr-ı şifa olamayacağı görülmekte; fakat kısır tartışmalara devam edilmektedir. Günün sonunda herkes skor yaptığını zannederek dinlenmeye çekilmektedir. Fakat ülke buradan ne elde etti, ya da hangi sorunları çözdünüz diye sorulduğunda verilecek pozitif bir cevap görünmemektedir.

Öncelikle toplumda yapısal sorunların devam ettiğini belirtmek gerekir. Bu yapısal sorunlar işleyen kültürle öyle berkitilmiş ki, kişilerin değişimi sorunların çözümü açısından hiçbir önem taşımamaktadır. Çünkü kültür yapısal sorunları derinleştirerek ve ona yaşam hakkı vererek hayatiyetini insanlarda korumaya devam etmektedir. Bu sebeple toplumun yapay sorunlarla ilgilenmekten vazgeçerek, yapısal olana gözlerini döndürmesi gerekmektedir. Böyle bir ortamda “cambaza bak” oyunu deşifre olmasına rağmen hala satın alınmaktadır.

Bir kesim/yaşam tarzı/düşünce diğerine suçlamalar yönelttiğinde diğer kesim/yaşam tarzı/düşünce “ama siz de geçmişte şunu yaptınız” şeklinde bir cevap üretmektedir. Böyle bir konuşmada otomatik olarak tüm farklı kesimler birbirini suçlu ilan etmekte; fakat o sorunun çözümü yine ortada kalmaktadır. Hatta sosyal medya araçlarıyla yapılan afilli laf yarışları sonucunda bir kesim diğeri üzerinde galibiyetini ilan etmektedir. Günler geceler yıllar boyu böylece deveran edip durmaktadır.