‘’Ho’’ var, öküz durdurur; ‘’ ho’’ var, saban kırdırır.

Siyasi hayatımızın dili, üslûbu hep böyle olmuştur.

Sosyal hayattaki dilimizde de çoğu zaman; uzlaşmacı, kucaklayacı, affedici tarzı göremiyoruz.

Maalesef uzlaşmazlıklarda iki cümleden sonrası itici, kavgacı, ötekileştirici dile dönüşüyor.

Söylemde demokrasi, hürriyet, hukuk, saygı; eylemde kavga ve ötekileştirme.

Oysaki kardeşlik, empati, hukuk kültürü; kültürümün ve değerlerimin önemli bir ayağı; ama üzücü olan bu kavramları iletişimde yaşanır göremiyoruz.

Çatışmaları konuşarak, özellikle dinleyerek çözme yerine; yüksek sesi, kavgayı yeğliyoruz. Ondan sonra da pişmanlıkları yaşıyoruz.

Sabır, affetme; inancımın, kültürümün ana ayakları olmasına rağmen, siyasetten sosyal iletişime bu kavramları yaşanır kılamıyoruz.

Bu alanda büyükler küçüklere çoğu kere örnek olamıyor.

SİYASET TERBİYE EDİLMELİ

Özellikle siyasetin, yönetimin bu konuda terbiye edilmesi gerekiyor. Çünkü tepedeki ayrışma tabana yansıyor.

Devletin temsil makamlarına gelenlerde aranacak ilk özellik sağduyu, adalet, sabır, öfkeyi kontrol etmektir.

‘’Yukarı çıktıkça pantolonumuzdaki yamalar daha çok göze çarpar.’’ diyor, Cenap Şahabettin.

Mecliste, temsil kürsülerinde uzlaştırıcı, kaynaştırıcı, sabırlı olmazsanız toplumu ayrıştırırsınız.

‘’İki kulak bir ağız, iki dinle bir söyle.’’

‘’Söz var kese savaşı, söz var kestire başı.’’

Allah indinde en kıymetli, en hayırlı sabır ilk anda gösterilen sabırdır.

Yöneticinin keyfi davranma, egosunun peşinden gitme lüksü yoktur.

Bugün vatandaş televizyonda haber dinlemek, dizi izlemek istemiyor. Neden? Çünkü siyaset kavgacı moddan çıkmıyor. Diziler şiddet, aldatma içeriyor.

SİYASETTE GÜVEN

İktidar muhalefeti, muhalefet iktidarı eleştirebilir; ama seviyeli, yapıcı olmak kaydıyla.

Siyaset ve siyasetçi milletin yanında kirlenmiştir, güven ve seviye kaybetmiştir.

Siyasetin acilen yalan dolandan, güvensizlikten, kayırmacılıktan, kayıkçı kavgasından arındırılması gerekiyor.

Siyaset, makamlardan nemalanma alanı değildir. Hesap verme, hesap sorma, güven ve samimiyet alanıdır. Siyasetin, yönetmenin sevabı da günahı da ağırdır.

Devletin ve toplumun sıkıntılarının çözümü, hukukun işlerliğinin anahtarı, adaletin terazisi helâl-haramdır.

Bulunduğun makamda ehil olmazsan, ehil olana sorarsın; ama kalbinde hile varsa, helâl-haram bilmezsen ehil olsan da bu ülkeye zararsın, kambursun.

Siyasetin, yönetimin dili uzlaşmacı olmalı. İktidar muhalefeti, muhalefet iktidarı dinlemeli.

Ülkenin hayrına yapılacak projelerde, hizmetlerde iktidar ve muhalefet yan yana gelmeli.

DEVLET YÖNETİMİ, İP ÇEKME OYUNU DEĞİLDİR.