Dünya; 21. Yüzyıl'ın ilk çeyreğinin son yılında, 20. Yüzyıl'ın ilk yarısındaki iki büyük savaşın devamını yaşayıp yaşamayacağımız ihtimalini özellikle pandemiden bu yana ciddi ciddi tartışıyor. Biz de dünyanın istinat noktasında yer alan ülke olarak bütün tartışmaları ve Üçüncü Dünya Savaşı senaryolarını yakından takip ediyoruz.

İstihbaratta bir ihtimalin çok konuşulması, Murphy Yasası'nda görüldüğü gibi ya da onun anti-simetrik örneğini Plesabo Etkisi'nde gördüğümüz üzere bir sonuç doğurmaz. Yani çok konuşulması o olayın ortaya çıkma olasılığını artırmaz. Aksine sebeplerinin ortaya konularak sonucun önlenmesini sağlayabilir. Bu yüzden bugünkü yazıda Türkiye merkezli olarak Üçüncü Dünya Savaşı senaryolarında son durumu haritayı masaya sererek bakacağız. Önce Ortodoks Doğu'ya Türkiye merkezli bir cümleyle bakalım: Ülkemizin, Rusya-Ukrayna Savaşı konusunda Zelenski'nin veya Kıta Avrupası'nın dolduruşlarına gelmeyecek kadar 'kurt' olduğunu cümle âlem biliyor.

Mesele; dünyanın istinat noktası diyeceğimiz bir bölgenin büyük gücü olarak ABD'deki -bu gidişle geleceği meçhul- Trump/Musk kliğinin "Oraya çökerim, buraya çökerim" konseptine "Kazın ayağı öyle değil" diyebilmekse; Türkiye, Zelenski'yi ağırlayarak bunu yaptı. Zelenski'nin mazideki mesleği ya da siyasi yanlışları ayrı bir başlığın konusu.

Önümüzdeki süreçte Avrupa Birliği, en az dört yıl kendi içine bakacak. Bu süreçte Almanları yakından takip etmek lazım. Fransızları da hafife almayın. Avrupa'nın kendi ordusunu kurması, bir 'Eurocentrik NATO' (Avrupa merkezli NATO) ihdas etmesi de kendi iç meselesi. Ama eğer ısrarla bizi davet ederlerse "Çağrıldığın yere erinme; çağrılmadığın yere görünme" der gideriz. Ama şunu biliyoruz ki, Türkiye'nin AB üyeliği, artık miadını doldurmuş bir 'aşkın' arzularının çok gecikmeli olarak köreltilmesine vesile olur sadece. Misal Gabriel Garcia Marquez'in Kolera Günleri'nde Aşk adlı romanında anlattığı, ancak 80'inden sonra birlikte olabilen âşıklar gibi...