Ve nostalji diye bir şey var.

Alaylı'yı görenler

Koca İstanbuı'u değişmem

Bu köyle diyorlar

Ben de pek inanmıyorum ama

Öyle diyorlar.

Yanlış mı anladım diye

Tekrar soruyorum

Gerçekten böyle diyorlar.

Bir gün

Alaylı'ya gideceğim.

Ne kadar köylüm varsa tarlalarda

Toprak kokan ellerini tutup

Boyunlarına sarılacağım

Bu şiirimi okumayan

Bu köyümü sevmeyen

Bütün insanlara darılacağım.

"İkiz tepeler"in çimenlerinde

Amcaoğlunla güreş tutmuştum.

Yendim diye sevincimden miydi neydi

Sapanımı orada unutmuştum.

Yolum düşecek bir gün

Biliyorum

"Burun"a oturum

Çam havası alacağım

Sahibinden habersizce karpuz tarlalarına dalıp

Islık çalacağım.

Alaylı'yı görenler

On şehri değişmem

Bu köyle diyorlar

Belki inanmayacaksınız ama

Öyle diyorlar.

"Sofra taşı"nın yanında ateş yakmış

Mısır ütmüştüm.

"Toptaşlar"ın orada eşek arılarını kızdırmış

"Ekşili deresi"nde davar gütmüştüm.

"Ören"in eteğinde yaşlı bir ev vardır

Evin eteğinde yaşlı bir çardak

Oturun da görün

Hemen gelecektir

Bir sürahi ayran ve bir topraktan bardak.

Sohbet arasında selamımı da deyin bi zahmet

Yaşıyorsa memnun olacaktır

Antikacı Gara Bıyık Ahmet.

Heyy Alaylı

Bilmez miyim bütün köyler güzeldir

Ama Alaylı'yı daha bir övesim gelir.

Bütün ekinleri taşıyıp "Yolaşan"a

Dövene binip harman dövesim gelir.

Alaylı'yı görenler

Kırk şehri değişmem

Bu köyle diyorlar

Belki inanmayacaksınız ama

Öyle diyorlar.

Keçileri kaybetmiştim bir gün

Meğer "Seferin Muhammedin" bahçesine girmişler

O da dutup davarları

Götürüp ağılına kapatmıştı

Öfkeden deliye dönmüştü beni görünce

Bir testi su içip

Bir de hap atmıştı.

Hey Alaylı

Hey gidi köylülerim.

Tarlalarda yorulursanız

Beni de çağırın

Çapa yaparım, pamuk toplarım.

Tırpanla ekin bile biçerim

Ayranı görünce hiç dayanamam ha

"Ele güne karşı" tasla içerim.

Alaylı'yı görenler

Dünyayı değişmem

Bu köyle diyorlar

Belki inanmayacaksınız ama

Öyle diyorlar.

Osman Uslu