LGS sonuçları üzerine oluşturulan çarpık algı, ortalığı karıştırmaya yetti: Algı, aklı çarmıha gerdi, demiştim postmodern toplumu özlü bir şekilde tanımlarken. Post-truth / hakikat-sonrası çağında, yalanı doğru’dan daha hızlı yaymanız ve oluşturduğunuz algı’nın hızla taraftar toplaması şaşırtıcı değil.
Koskoca ülke bir anda yalana teslim olabiliyor! MEB yetkilileri açık ve net bir şekilde böyle bir hâdisenin olmadığını, olmasının da mümkün olamayacağını açıkça açıklamalarına rağmen bu algı doğruymuş gibi kabul edilebiliyor ve yalan üzerinden bir söylem inşa edilebiliyor hâlâ!
Bugün sütunumu bu konuyu açıklığa kavuşturan güzel bir yazıya ayırıyorum. MTO talebesi Mehmet Varıcı hocamızın yazısı her şeyi bütün yönleriyle izah ediyor.
***
2025 LGS sonuçlarının açıklanmasıyla birlikte eğitim kamuoyunda sevinçle kuşatılmış ama sorularla yoğrulmuş bir atmosfer doğdu. Sosyal medyada dolaşıma giren ve bazı köşe yazılarına da taşınan dikkat çekici bir iddia öne çıktı: “Tam puan alan öğrencilerin çoğu imam hatipli.” Sansasyonel görünümlü bu iddia, şaşırtıcı bir hızla yayıldı; sınavın güvenilirliğine gölge düşüren, halkın zihninde şüphe doğuran bir algı operasyonuna dönüştü.
Bu tür spekülatif anlatıların hangi sosyolojik zeminde bu kadar kolay karşılık bulduğunu anlamak gerek. LGS gibi yüksek ölçekli bir sınavda 500 tam puan alan öğrenci sayısı bir önceki yıla göre iki katı aşkın artış gösterdi: 2024’te 352 olan sayı, bu yıl 719’a ulaştı. Bu olağandışı artış, kimi çevrelerde “sorular sızdırıldı mı?”, “ölçme geçerliği zayıf mıydı?” gibi soruların doğmasına neden oldu. Özellikle imam hatip okulları etrafında dönen geçmiş tartışmalar da bu yeni iddiayı doğrudan ideolojik bir zemine çekti.