Bir vesile mücadeleden ayrıldığını düşündüğünüz hiçbir mücadeleci hakkında olumsuz sözler söylemeyin, düşünmeyin suçlamayın. Elhamdülillah, mücadele ocağından alınan o feyz, son nefesine kadar mücadelecinin hayat tarzı olmuştur. Olacaktır da.
Her göçeden mücadelecinin ardından yapılan methiyeleri, inanın yaşarken de hakkediyor bu insanlar.
Hala sağ olan veya vefat etmiş onbinlerce hak ve millet mücadelesi vermiş bu yiğit dava adamları, bilin ki çileyi, fedakarlığı, samimiyeti, imanı, kahramanlığı, vatan aşkını iliklerine kadar her an ve her zaman yaşamıştır.
Davayı ilk kabullenip, sağ yumruğunu ilk kaldırdığı andan itibaren bu dava, artık onların hayat tarzı olmuştur.
Her mücadele mektebinin talebesi, bilin ki, gittiği yer neresi olursa olsun, hatta gitmedim yuvamdayim diyenlerde dahil bu ruhu, son nefesine kadar yüreklerinin en ücra köşelerine kadar yaşar. Bazen sessizce ağlar, bazen, yüreğinde fırtınalar kopar. Bazen, sebep olanlara isyan eder. Bazen de kaderine razı olup içi yanarak sessizce dua eder.
Mücadelenin en zor yürütüldüğü dönemlerin mucadelecileri, bilin ki dilden dile dolaşacak, çocuklarımıza, sonradan gelen mucadelecilere, gelecek nesillere anlata anlata bitirilemeyecek kahramanlık ve fedakarlık abideleridir. Bunu, her göçeden mücadelecinin ardından, gerek sosyal medyadaki, gerekse anma sohbetlerinde, dost meclislerinde yapılan övgülerden görüyor ve ne yiğit, ne fedakar, ne cefakar agabeydi, kardeşti deyip gözyaşı döküyoruz. Ama şunu diyemiyoruz. Bu insan yaşarken ne idiyse öldüğünde onları anlatıyoruz. Rahmetli yaşarken, bir cenah hain, davadan dönmüş, koltuk değneği olmuş hatta Vatan haini suçlamaları yaparken diğer cenah bağrına basmıştır. Dediğim gibi bu suçlamalar ölene kadar. Öldükten sonra ne Yiğit'ti, ne fedakardı, bizim için bunları yaptı gibi iltifatlar.
Hulasa sevgili kardeşlerim. Yeni kuşaklara anlatabilecegimiz gerçek destanlarımız var. Onlar bilmeyebilirler. Onların dillerinin ölçüsü olmayabilir. Öğretecek, anlatacak, uyaracak olan siz önderler ve örgütlerin ağabeyleri, yoneticilerisiniz.
Mücadele kültürünü özümsemiş, geçmişte bunca fedakarlığı yapmış hiçbir mücadeleci Vatan haini olamaz. Millet düşmanı olamaz. Davasını, geçmişini ve hak mücadelesini unutamaz. Unutmaz.
Her zaman dediğimiz gibi yeniden milli mücadele eğer dağıtılmasaydı, eğer o sahabe hayatını yaşayan kuşak, birliğini sürdürebilseydi, bugün iktidar da, devlette bizim olur, Türkiye’de, bambaşka bir Türkiye olurdu. Şunu iyi bilin ki bugün ülkemde olumlu ve bizim hedefimiz olupta gerçekleşen ne varsa son bir hafta içinde vefat eden agabeylerimiz Ali Boğa, Halil Şıvgın agabeylerimiz ve daha nice mücadeleci kardeşlerimiz sayesinde olmuştur.
Bugün itibariyle hangi vakıfta, hangi dernekte, hangi partide, hangi cemaatte olursa olsun geçmişte mücadelenin özünü kavramış, inanmış tüm arkadaşlarımız bu millete kazandırılmış birer yiğit, önder, komutan, rehber ve liderdir.
Böyle büyük bir hareket, bilin ki dağıtılmıştır. Yanlış öğretilen akaid bilgileriyle birbirine düşman edilmiş, selam bile verdirilmemistir. Bu dağıtılma, zaman zaman aramızdaki istihbarat elemanlarıyla, Bazen dışarıdan, sonradan katılan bireylerle, bazen, başta lidere olmak üzere, yoğun ve acımasız devlet baskı ve tehditleriyle olmuştur. Duyduklarım haricinde, bizzat yaşadığım, gördüğüm olaylarla bunu biliyorum ve tarihe ışık olsun diye yazmaya çalışıyorum.
Evet üç günlük dünya. Yaşarken kıymeti görülmeyip, ölünce baştacı edilen değerlerin birer birer göçeylediği, herbirimizin de vaktini beklerken ahhhh! çektiği üç günlük dünya.
Bu üç günlük dünyada acaba diyorum, yaşarken birbirimize en azından bi selam mı desek diyorum.
Helallik dilemeyi imam efendilere bırakmadan biz mi halletsek diyorum. Genç kuşaklara, yeni nesillere, evlatlara ve hatta torunlara bu bizim vakfımız, bu bizim derneğimiz, bu bizim partimiz. Hepsi bizim. Bu abiler, kardeşler bizim canımız, bu dava bizim, bu slogan, bu afiş, bu kongre, bu miting, bu yol bizim.
Biz, eğer biz olursak hersey güzel olacak mı desek diyor ve tüm mucadelecilere bi selam diyorum.
Tahsin Serdaroğlu
16/08/2025