Birçok konu var ki, zaman zaman tekrarlanır ve bu, çok kere, halka ait bir ihtiyaçtan değil, fitne çıkarmak, halkı bölmek, birbirine düşürmek… isteyen kötü niyetlilerden veya kiralık şahıslardan kaynaklanır.

“Alevînin kestiği yenir mi, Alevî bir erkeğe kız verilir mi, Alevîler Müslüman mı…” gibi sorular bu kabildendir.

Bu sorulara acele ile cevap vermek isteyenler hayal hanelerindeki Türkiye’den yola çıkıyorlar; sanki Türkiye’de halk ikiye bölünmüş, bir bölük ne olduğunu bilerek ve inanarak Alevî, bir kısmı da ne olduğunu bilerek ve inanarak Sünnî.

Elimde bu konuda bir araştırma yok, ancak uzun yıllardır bu toplumda yaşıyorum ve Çorumluyum.

Sokak röportajları yapanlar var, bakıyorum sözde Sünnîler Fatiha okumayı, kelime-i tevhîdi… bilmiyorlar, Ebû Hanîfe ve İmam Ebû Mansur Mâtürîdî onlara çok meçhul ve yabancı geliyor; sözde Alevîler de mesela on iki imamı tanımıyorlar, Alevîliğin ritüellerinden haberleri bile yok. Birinin mezhep aidiyeti sözde Sünnî, diğerininki sözde Alevî.

Durum böyle olunca soruların mezhep olarak değil, din olarak sorulması, cevapların da buna göre verilmesi gerekir.

Bugün nice sözde Sünnî İslâm ile alakasını kesmiştir, nice Alevî de dedelerin anlattığı nispeten sahih ve ehliyetsiz sözcülerin anlattığı sahte Alevîlikle alakasını kesmiştir.

Şimdi bir Alevî dedesine veya hocaya sorsanız: Aile kökeni Sünnî olup kendisi dinden çıkmış bir kimseye kız vermek caiz midir; size verecekleri cevap “Hayır” olacaktır.

Bir Sünnî hocaya sorsanız:

Aile kökeni Alevî olup dinden çıkmış bir kimseye kız verilir mi? Cevabı “Hayır” olacaktır.

Peki “dinden çıkmamış ise” derseniz veya “insanı dinden çıkaran bir inanca sahip değil ise” diye sorsanız “kesinlikle hayır” der mi bilmiyorum. Dinden çıkmış sözde Sünnî için de cevabı “elbette hayır” olacaktır.