Amerika Ne Planlıyor?

İsrail’in Gazze’ye saldırmasının ardından Doğu Akdeniz’e olağan dışı askeri yığınak yapan Amerika, İsrail’e güvenlik şemsiyesi sağlamanın yanı sıra, buradaki zengin enerji kaynaklarından da büyük pay kapmanın peşinde.

Öte yandan Amerika Türkiye’yi, Yunanistan, Güney Kıbrıs, Afrika, Karadeniz ülkeleri ve Orta Doğudaki üslerle çepeçevre kuşatmış durumda. Özellikle Yunanistan ve Güney Kıbrıs’taki üslerin, teknik altyapısının ve askeri kapasitesinin olağan dışı yüksek olması karşısında, Türkiye’nin NATO içerisinde yüklendiği misyonun, Yunanistan ve Güney Kıbrıs’a kaydırıldığı yorumunu yapmak yanlış olmayacaktır.

Gerçek şu ki, Amerika bölgede Türkiye’ye ihtiyaç duymayacağı yeni bir düzen kuruyor.

Tüm bu gelişmelerle, Filistin-İsrail çatışması, büyük İsrail projesi, doğu Akdeniz’deki askeri yığınak birlikte değerlendirildiğinde, Türkiye’nin ciddi ve yakın bir tehdit altında olduğu görülüyor.

Esasen bölgedeki büyük plan, 2010 yılından itibaren uygulamaya konuldu. Adına ironik şekilde “Arap Baharı” denilen operasyonla, İsrail’in güvenliği ve Doğu Akdeniz’in işgale hazır hale getirilmesi için, Kuzey Afrika ve Ortadoğu’da pek çok ülkenin yönetimleri değişti.

Bölge ülkeleriyle Türkiye’nin ilişkilerinin bozulması yine Arap baharının stratejilerinden biriydi. Türkiye’nin Suriye ve Mısırla ilişkilerinin kopması, bölge ülkelerinin kaynakların adil ve sürdürülebilir paylaşımı konusunda uzlaşmalarına engel olmuş, bu da bölgeyi dış müdahalelere açık hale getirmiştir.

Doğu Akdeniz’de Türkiye’ye karşı izlenen bir diğer politika da, Türkiye’nin bölgede yalnızlaştırılmasıdır. Kıyı devletleri İsrail, Lübnan, Mısır, Güney Kıbrıs ve Yunanistan arasında Amerika’nın himayesinde imzalanan deniz yetki alanları anlaşmaları, Türkiye’yi yok saymakta ve bölgedeki haklarını açıkça ihlal etmektedir. Bu yolla Türkiye bölgede yalnızlaştırılmaktadır. Bu, Türkiye için büyük tehlikedir.

Bölgede Güç Dengesi

Bölgede büyük İsrail projesi ve Batı hegemonyasının önündeki tek güç Türkiye’dir. Dünyada ise iki ülke var, Rusya ve Çin.

İsrail-Amerika ikilisinin bölgedeki planları için, iç savaş sırasında Suriye yönetimini destekleyen ve hem ülke içinde, hem doğu Akdeniz’de askeri güç bulunduran Rusya bölgede zayıflatılmalı, mümkünse bölgeden çekilmesi sağlanmalıydı. Rusya-Ukrayna savaşının çıkarılmasının nedenlerinden birisi budur. Amerika, Ukrayna’yı Rusya’nın başına bela etmiş ve Ukrayna’ya verdiği destekle savaşı uzatarak Rusya’yı olabildiğince yıpratmayı, askeri gücünü zayıflatılmayı ve cephanesini tüketmeyi hedeflemiş, böylece Ortadoğu ve Doğu Akdeniz’de kendi elini rahatlatmak istemiştir.

Öte yandan Amerika, Çin’i de askeri çatışmaya sokmak için uzun süredir çaba harcıyor. Amerika tıpkı Rus-Ukrayna savaşında yaptığı gibi, Tayvan’ı Çin’e karşı uzun süre kışkırttı, bir çatışma için her yolu denedi, ancak Çin bu oyuna gelmedi.

Rusya Doğu Akdeniz’de, Himeymim hava üssü ile Tartus deniz üssünde bulundurduğu, 4 bin asker, uzun menzilli denizaltı-savar, fırkateyn ayrıca savaş gemilerinden oluşan askeri güçle bölgede Batıya karşı bir denge unsuru oluşturuyor.

Çin’in ise an itibariyle Doğu Akdeniz’de bir askeri gücü bulunmuyor. Ancak bölgede çıkacak bir çatışmaya dahil olup olmayacağını zaman gösterecek.

Doğu Akdeniz, gerek sahip olduğu muazzam enerji kaynakları, gerekse Asya, Avrupa ve Afrika kıtalarının kavşak noktası olmasından ötürü stratejik önemi nedeniyle, yakın gelecekte Türkiye’nin de dahil olacağı sıcak çatışmalara gebe görünüyor.

Doğu Akdeniz’e bunca askeri yığınağın yapılması, Türkiye’ye karşı caydırıcı unsur oluşturulduğunu dahası Türkiye ile sıcak çatışmanın göze alındığını gösteriyor.

Bölgede büyük İsrail projesine de hizmet edecek şekilde, asıl hedef Türkiye’dir. Söz konusu olan, Türkiye’nin varlık ve bekasıdır.

Türkiye Ne Yapmalı?

Bölgede;

1-) Türkiye Doğu Akdeniz’de deniz yetki alanlarındaki haklarını muhafaza altına almak maksadıyla, öncelikle bölge ülkeleriyle bozulan ilişkilerini düzeltme yoluna gitmelidir. Bu manada;

Mısır’la bozulan ilişkilerini süratle düzeltmeli ve iki ülke arasında Münhasır Ekonomik Bölge (MEB) anlaşması imzalanmalıdır.

Suriye ile diplomatik ilişkileri derhal başlatmalı ve iki ülke arasında MEB anlaşması imzalanmalıdır.

Lübnan’la MEB anlaşması imzalanmalıdır.

Filistin’in denizle olan bağlantısı kesilmeden önce mutlaka Filistin’le de Münhasır Ekonomik Bölge (MEB) anlaşması imzalanmalıdır.

2-) Türkiye ile KKTC arasında Konfederasyon kurulmalıdır. Konfederasyona dahil olan devletler, egemenliklerini korur, maliye, asayiş, vatandaşlık, mülkiyet ve medeni haklar gibi konularda bağımsızdırlar. Bununla birlikte, dış politikada ve savunmada ortak politika uygulayarak, dış tehditlere karşı güçlerini birleştirirler. Böylesi bir durumda, KKTC’nin Doğu Akdeniz’deki kıta sahanlığı, kara suları, münhasır ekonomik bölgesi, Türkiye’nin hak sahası haline gelecektir.

3-) Bölgedeki haksız müdahale ve gasplara karşı iki bloğun (ABD-Rusya) karşılıklı (birbirlerini) itme gücünden faydalanılmalı, denge politikası izlenmelidir.

Uluslararası Planda;

4-) Bölgedeki yetki alanlarının belirlenmesi, ihtilafların giderilmesi, adil bir paylaşım ve kalıcı bir barış için, BM gözetiminde, kıyı devletleri arasında müzakereler başlatılmalıdır.

5-) Montrö ile Karadeniz’de yapıldığı gibi BM’nin kontrol ve garantörlüğünde, Kıyı devletleriyle yapılacak bir uluslararası anlaşma ile Doğu Akdeniz’de güvenlik ve kontrol mekanizması kurulmalıdır. Bölgedeki gemi yoğunluğu denetime alınmalı ve bu sularda bulunabilecek askeri gemiler sınırlandırılmalıdır. Kıyı devletlerinden oluşan bir silahlı güç, mekanizmanın işlemesini sağlamalıdır.

6-) Aynı anlaşma ile bölgenin güvenliği için, Akdeniz’in iki girişi olan Cebeli Tarık Boğazı ve Süveyş Kanalına, savaş gemileri için denetim konulmalıdır.