Yerel seçim gündemindeki iktidar, muhalefet siyaset yapma tarzındaki gözlemlerimden aşağıdaki eleştiri ve uyarıları yapmak geldi içimden. Hiçbir partiyi isimlendirmeden Türkiye siyasetinin açmazlarını, zaaflarını, yanlışlarını kast ederek ülke, millet yararına değerlendirdiğim yorumlarımı paylaşıyorum. Herkes payına düşeni alsın. Zülfü yâre dokunmalarıma kusura bakılmaz ümidiyle. Seçimler hayırlar getirsin inşallah.
Ülkenin tüm sorunlarına seçim ve oy hesabıyla bakmak, sadece kazanmak, kaybetmemek kaygısıyla siyaset yapmak demokratik siyaset değildir. Hiçbir meselenin kalıcı çözümü bu kafayla mümkün olamaz.
Yalnız iktidara ulaşmak ve onu korumak, reel politik endişe ve etkiler, seçim kaygısıyla siyaset ülkeye yarar sağlamaz.
Her konuyu ülkenin “Beka meselesi” yaparak korku, tehdit, endişe siyaseti yapmak siyasi şantaj ve hiledir.
Kayıt dışı siyaset;kayıt dışı dinve ekonomi gibi haksız ve hukuksuzdur. Ülkeye, millete, demokrasiye ihanettir.
Milletin özlemlerini, hayallerini araçsallaştırarak, seçimler arifesinde müjdeler vererek sömürmek popülizmdir, aldatmadır.
Siyasetin amacı/hedefi: Yardıma muhtaçları yaratmak, çoğaltmak değildir, refah toplumu yaratmaktır. Yani; siyasetin görevi, yardım edilmiş yoksulları artırmak değil, yoksulluğu ortadan kaldırmaktır. Balık vermekten öte balık tutmayı öğretmektir.
Siyaset; zenginleşme aracı, rant paylaşımı ve köşeyi dönme becerisi değildir. Demokrasinin istismarı, zenginlerin hobisi, arsızların tiranı hiç değildir.
Halkın sıkıntıları, kimliği, değerleri siyaset bezirganlarının sömürme alanı olamaz. Siyasetçinin anlayacağı, kıymet vereceği, saygı duyacağı olgulardır.
Siyaset; ülke ve milleti hayal edilen ideallere götürmenin ilim ve sanatıdır. Millete hizmet yarışıdır, fahri gönüllü fedakarlıktır, alma değil verme yeridir.
Siyaset-para(ekonomi), siyaset-din ilişkilerinde kural, sınır, denetimşarttır. Değilse yolsuzluk, yokluk, yoksulluk ( 3Y) kaçınılmazdır.
Siyaset; yalan, aldatma, yanlış yapma, suistimal, istismar, popülizm sanatı değildir.
Örnek olarak: Enflasyon yanlış sunulursa (TÜİK gibi);
Milli gelir, reel ücretler, gelir dağılımı, potansiyel üretim gücü, teknolojik gelişme, sermaye-iş gücü yoğunluğu… her şey yanlış hesaplanmış olur. Kayıt dışı hükümet ve keyfi yönetim ülkeyi iflasa sürükler.
Bir bakış açısıyla da siyaset; adalettir, ahlaktır, etiktir. Sorumluluk ve hesap verebilmektir.
Siyasetçi, demokrasinin müminidir, dürüst olmalıdır. Yalan söylemez, emanete sahip çıkar, sözünde durur!
Kol kola giden; yoksulluk, yoksuzluk, yokluk (3Y), enflasyon, ahlaki çürüme birbirini besler. Siyasete güveni tahrip eder, yıkar!
Siyasetin ahlakı; siyasi etiktir, siyasi namustur ve doğruluktur.
Seçim ekonomisi, seçim göz boyaması, orantısız seçim vaatleri (yalanları) abartılmış seçim reklam ve kampanyaları siyasetin bedeliolarak halka fatura edilemez.
Siyaset makyavelist bir eylem değildir. Meşru vasıtalarla, meşruiyet içinde yapılmalıdır.
Halkın sorunları, hizmet ihtiyaçları, refahı siyasetin konusudur.
Siyaset hükmetmenin sanatı veya bilimi olarak da tanımlanır. Uzlaşmacı, şiddetsiz ve demokratik bir çözüm tarzı olmalıdır.
Siyaset; utanca düşmemek için utanmayı, başkasının hakkını yememek için haketmeyi, kuralsızlığı-zulmü yaşatmamak için adil olmayı, soymamak, aldatmamak ve güven vermek için ahlaklı olmayı, hesap verebilir olmayı bilmektir.
Aydın BOLAT
28.03.2024